Elke Europa Cup brengt wel iets nieuws.  Dit jaar draait alles om de wissels.  De IKF-reglementering voorziet in 2 soorten wissels : de vaste wissels, bekend uit onze nationale competitie, en de in/uit wissels, waarbij een gewisselde speler later in de wedstrijd terug mag worden ingebracht.  Voor de internationale tornooien kiest de IKF ervoor om dit soort wissels toe te passen.  Kort samengevat ziet het reglement er als volgt uit :

• maximaal 8 wissels aan te vragen door de coach, met maximaal 2 vaste wissels;
• vaste wissels worden toegestaan op de wijze die we kennen;
• in/uit wissels kunnen enkel bij een vakwissel, in het aanvalsvak en nadat de te wisselen speler minstens eenmaal in aanval en eenmaal in verdediging heeft gestaan.

Wat dit tactisch allemaal te betekenen heeft, is een klusje voor onze coachen.  Voor de toeschouwers en de spelers zal het wel even wennen worden.

En dan is er het hotel : het Van der Valk hotel in Dordrecht.
Als een gedoofde lichttoren bakent het hotelgebouw uit boven zijn omgeving.  Niet te missen als je van Antwerpen komt en via afrit nr. 20 de A16 verlaat, behalve voor mijn ietwat verouderde GPS die me prompt richting Papendrecht stuurde.  Of is dit standaard ingebouwd als eerste verkenning van de omgeving ?  Na omcirkeling van de indrukwekkende rotonde openen de slagbomen aan de inrit zich automatisch ter verwelkoming van de gasten.  Als je als nieuweling niet bekend bent met de ondergebouwse parking sleur je je bagage een 30-tal trappen op richting receptie.  In het andere geval volstaat een druk op de liftknop. 

Een eerste verkenning van de kamer drong zich op.  Je hebt er net geen stratenplan bij nodig, ruim is een eng begrip in dit geval.  Enkel de doucheruimte, met regenkop, is bijna even spatieus als de doorsnee badkamer in de andere hotels, die we tot nu boekten voor een EC.  Onze eerste gezamenlijke maaltijd bestond uit een buffet, dat om gezondheidsredenen zou moeten verboden worden.  Teveel is de enige term die van toepassing is.  We hopen dan ook dat onze spelers tegen de finale nog steeds in hun uitrusting passen.  Gelukkig is er op de 14^de verdieping de fitness annex zwembad, waar overtollige bandjes kunnen worden weggewerkt. 

Later op de avond werd ook de bar aan een eerste grondige inspectie onderworpen.  Benieuwd naar de reactie van de overige supporters, wat ook geldt voor de bediening achter die bar. 

Reeds die avond, na de sobere en korte openingsceremonie en een eerste verkenning van de sporthal, smeedde coach Detlef zijn eerste tactische plannen.  Want, en laat dit duidelijk zijn, de beker die Sofie en Johannis samen in handen hielden (zie foto website) gaat mee naar Antwerpen.  Vanaf nu is de liefde met PKC, voorlopig, over.